Czym jest blizna?
Blizna powstaje w naturalnym procesie gojenia rany, który polega na połączeniu się uszkodzonych tkanek. Kluczowy jest tutaj kolagen, który mimo że zapewnia wytrzymałość, to w procesie narastania tworzy nieregularnie rozmieszczone włókna.
Skutki blizny
Ze względu na swoją budowę oraz ucisk pobliskich tkanek, blizna może powodować takie powikłania, dysfunkcje i dolegliwości jak: bliznowacenie i blizny przerostowe, bolesne zrosty wewnętrzne, zaburzenia czucia oraz zaburzenie propriocepcji, uciążliwe przykurcze mięśniowe, a w następstwie ograniczenie ruchomości i zaburzenia postawy ciała.
Kompleksowa rehabilitacja
Tylko kompleksowa rehabilitacja blizny pozwala zminimalizować jej skutki na wszystkich etapach procesu gojenia, a leczenie wymaga nie tylko pomocy profesjonalnego rehabilitanta, ale też regularnej pracy własnej. Chodzi oczywiście o blizny po interwencji chirurgicznej (również metodą laparoskopową), cesarskim cięciu, zabiegu ginekologicznym, złamaniu otwartym, mastektomii, poważnym urazie czy rozległym oparzeniu.
Jak postępować z blizną?
Pierwszym krokiem jest leczenie blizny – dzieje się to do siedmiu dni od uszkodzenia skóry lub interwencji chirurgicznej. Rehabilitacja obejmuje wówczas zabiegi wokół blizny mające na celu poprawienie ukrwienia tkanki i zmniejszenie opuchlizny. Należy zachować uwagę i ostrożność, aby nie doprowadzić do przerostu tkanek oraz powstawania zrostów.
Kiedy rozpocząć pracę z blizną?
Praca bezpośrednio z blizną jest możliwa dopiero po całkowitym zagojeniu się rany, co stwierdza lekarz prowadzący, najczęściej po 3-4 tygodniach od powstania blizny.
Na czym to polega?
Zabiegi składające się na proces rehabilitacji blizny są zawsze dobierane indywidualnie i zależą przede wszystkim od etapu gojenia, stanu i wielkości blizny; znaczenie ma również wrażliwość tkanki na dotyk.
Najpopularniejsze i najbardziej skuteczne metody to obecnie:
– Fizykoterapia (laseroterapia, magnetoterapia, jonoforeza oraz ultradźwięki), która przyspiesza gojenie, usprawnia krążenie, zwiększa ruchomość i elastyczność tkanki, redukuje ból oraz zapobiega powstawaniu zrostów.
– Mobilizacja blizny (terapia manualna, masaże lecznicze, automasaże), czyli zabiegi polegające na wykonywaniu ściśle określonych ruchów skórą, które prowadzą do zwiększenia ruchomości skóry, zmniejszenia bolesności, poprawy elastyczności i ukrwienia tkanki oraz redukcji zrostów. Mobilizacja blizny jest możliwa tylko po całkowitym zagojeniu się rany, nawet po wielu latach od powstania blizny.
– Kinesiotaping – naklejanie w odpowiednich miejscach na skórze specjalnych plastrów terapeutycznych. Technika możliwa do zastosowania dopiero po całkowitym zasklepieniu rany zwiększa ruchomość i elastyczność tkanki.
0 komentarzy