Jakaś nowość?

Osteopatia to nie najnowsze odkrycie, chociaż w Polsce jest praktykowana dopiero od niespełna dwudziestu lat. W Europie pierwsi osteopaci pojawili się w latach 70. XX wieku, a sama metoda została ogłoszona przez jej twórcę – amerykańskiego lekarza, Andrew Stilla – sto lat wcześniej (1874).

Czy aby bezpieczne?

Osteopatia to bardzo bezpieczna metoda terapeutyczna ze względu na niestosowanie żadnej farmakologii czy przyrządów medycznych. Jej przebieg zależy tylko od wiedzy i doświadczenia prowadzącego zabieg, bardzo istotne jest też zaangażowanie samego pacjenta.

Praktyk tej metody terapeutycznej musi posiadać dogłębną wiedzę na temat anatomii i fizjologii organizmu człowieka, aby umiejętnie ocenić wzajemne oddziaływania wszystkich jego układów. Z tego względu może nim zostać tylko absolwent medycyny lub fizjoterapii po ukończeniu studiów podyplomowych z osteopatii.

Dla kogo to leczenie?

Wskazania do terapii są bardzo szerokie – wszystkie schorzenia dostępne dłoniom osteopaty. Najpopularniejsze z nich to:

– zmiany zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa;
– urazy przeciążeniowe;
– dyskopatie i wady postawy;
– bóle głowy i migreny;
– nadmierna pobudliwość nerwowo-mięśniowa;
– zawroty głowy, zaburzenia koncentracji, szumy w uszach;
– zaburzenia funkcjonowania narządów wewnętrznych (np. jelita, nerki);
– przemęczenie, nerwica, problemy ze snem.

Komu się odradza?

Jest kilka sytuacji, w których osteopatia nie jest wskazana: I trymestr ciąży, ciąża pozamaciczna, stany zagrożenia życia wymagające natychmiastowej interwencji lekarza, głębokie stadium niektórych chorób psychicznych.

Jak wygląda zabieg?

Na początku diagnoza problemu na podstawie szczegółowego wywiadu z chorym. Osteopata ustala, jaki jest ogólny stan zdrowia pacjenta, czy cierpi na choroby przewlekłe i jakie leki stosuje. Diagnozowany powinien przedstawić terapeucie pełną dokumentacje medyczną.

Drugi składnik diagnozy to badanie fizykalne – ocena ruchomości stawów i prawidłowości struktury tkanek (metodą palpacyjną). Zgodnie z prawidłami osteopatii zmiany w obrębie tkanek zawsze skutkują jakąś patologią w okolicy narządu towarzyszącego. Ponadto nieprawidłowości w obrębie tkanek często pojawiają się dużo wcześniej niż objawy charakterystyczne dla tych schorzeń narządów. W razie jakichkolwiek wątpliwości terapeuta zleci pacjentowi dodatkowe badania obrazowe (rezonans magnetyczny, rentgen).

Po rozpoznaniu problemu w obrębie patogennych tkanek zastosowane będą techniki manipulacyjne. Mają one za zadanie pobudzić organizm pacjenta do samoregeneracji i aktywować mechanizmy naprawcze. Skutkiem tych zabiegów jest zmniejszenie napięć w obrębie uszkodzonych tkanek oraz pobudzenie drenażu limfatycznego i żylnego.

Co dokładnie dzieje się podczas zabiegu osteopatii?

1. Ustawia się kości prawidłowo względem siebie , co prowadzi do obniżenia ciśnienia w jamie stawowej (technika manipulacyjna).
2. Wydłuża się tkanki okołostawowe, zwiększając tym samym ruchomość stawów (technika mobilizacyjna).
3. Redukuje się napięcie w tkankach mięśniowych, dzięki czemu dolegliwości bólowe zmniejszają się lub nawet całkiem ustają (technika energii mięśniowej).
4. Mobilizuje się różne miejsca na ciele człowieka, przez co zwiększa się przepływ krwi i limfy i wyrównuje funkcjonowanie układu nerwowego (technika GOT).
5. Dąży się do stanu, w którym wszystkie narządy i tkanki otrzymują odpowiednią ilość krwi (technika ROA). Wszystkie dysfunkcje w organizmie są ściśle związane z zaburzeniami podaży tlenu i składników odżywczych przez naczynia krwionośne.
6. Reguluje się przepływ płynu rdzeniowo-mózgowego (technika czaszkowo-krzyżowa). Odpowiada on za harmonijną pracę układu nerwowego i hormonalnego.
7. Dzięki technice trzewnej dochodzi do manipulacji palpacyjnej w obrębie narządów wewnętrznych . Zmniejsza się dzięki temu napięcie w ich obrębie i poprawia ukrwienie.

Jak się przygotować do zabiegu?

Przed wizytą należy odstawić środki przeciwbólowe i inne środki łagodzące objawy choroby, z którą udajemy się do terapeuty osteopatii. Chodzi przecież o to, aby w pełni odczuć korzyści zabiegu oraz realnie ocenić, czy nastąpił wymierny rezultat. Dla komfortu i poprawy jakości terapii dobrze jest przyjść kilka godzin po posiłku.

Czy to ma sens?

Osteopatia to proces złożony z przynajmniej kilku wizyt w gabinecie, właściwego nastawienia pacjenta oraz zmian stylu życia. Należy zwiększyć aktywność fizyczną, wdrożyć nowe zasady żywieniowe i eliminować stres.

Trzeba też pamiętać, że jeśli terapia nie przyniesie zamierzonych rezultatów, pozostają konwencjonalne metody leczenia u lekarza specjalisty.