Dziadkowie to osoby, które najtrwalej zapisują się w naszej pamięci i funkcjonują tam na zawsze. Wiąże się z nimi wiele ciepłych wspomnień, stanowią nieodłączną część naszego dzieciństwa. Budują przynależność rodzinną i zakorzeniają nas w tradycjach i obyczajach.
Przede wszystkim jednak pamiętamy ich jako opiekuńczych, cierpliwych i mniej surowych niż rodzice.
Na czym polega fenomen dziadków? Zastanówmy się wspólnie.
Łagodność przychodzi z wiekiem
Wraz z upływem lat w człowieku pojawia się zrozumienie, dystans i spokój. Nawet najbardziej wymagający i bezkompromisowy ojciec potrafi przekształcić się w odpuszczającego wiele błędów najczulszego dziadka pod słońcem.
Moc wspomnień i opowieści o przeszłości
Dziadkowie to najczęściej ci, którzy pierwsi pokazują dziecku drogę, którą ono samo ma do przejścia. Właśnie dlatego wnuki tak chętnie słuchają opowieści o czasach młodości babci i dziadka, o ich miłości i życiowych perypetiach. Będą przeżywały to samo. Te opowieści – często ilustrowane zdjęciami z rodzinnych albumów – oraz czas wspólnie spędzany z dziadkami bardzo trwale zapisują się w pamięci. Chętnie wracamy do nich jak do bezpiecznego schronu. Ponadto, gdy dziadkowie odejdą, wspomnienia zachowują pamięć o nich.
Integracja międzypokoleniowa
Relacja z dziadkami nie ma charakteru jednostronnego! Nie tylko wnuczęta biorą. Kontakty dwóch bliskich uczuciowo, ale odległych wiekowo pokoleń stają się okazją do wymiany doświadczeń i nauki. Dzieci i młodzież są pomostem łączącym seniorów z rzeczywistością biegnącą zawrotnym tempem.
Dziadkowie na miarę XXI wieku
Mimo że model wielopokoleniowych rodzin mieszkających pod jednym dachem należy dziś do rzadkości, mimo że granica aktywności zawodowo-społecznej seniorów wciąż się przesuwa, babcia z dziadkiem to nadal synonim wielkiego serca, pokładów cierpliwości i wyrozumiałości. Niezależnie od czasów, w których żyjemy, natura działa bez zmian: często bliżej nam do przedstawicieli starszego pokolenia niż do osób z pokolenia bezpośrednia nas poprzedzającego.
0 komentarzy