Przedwiośnie to moment pierwszych nieśmiałych przebłysków życia odradzającej się po zimie przyrody. Jeszcze trochę trzeba na nie poczekać. Na swoje wewnętrzne rozkwitanie ani nie musisz czekać, ani specjalnie go planować. Musi zacząć się natychmiast!
Kim tak naparwdę jest człowiek szczęśwliy? Czy to ten, który ciągle uśmiecha się od ucha do ucha? W powszechmym rozumieniu pojęcie „szczęścia” miesza się z terminem „radość”. Trzeba je rodzielić i zrozumieć, czym są, każde z osobna.
Początek nowego, kolejnego roku, to każdorazowo symboliczny początek NOWEGO. Bardzo chcemy wierzyć, że owo NOWE będzie (a wręcz MUSI) być lepsze. Bo stare jest zużyte, pełne niedoskonałości i dobrze znane. NOWE natomiast ma w sobie wiarę i nadzieję na odmianę.
Języka polskiego uczymy się samoistnie, od pierwszych chwil życia. Proces edukacji szlifuje w nas płynność posługiwania się polszczyzną. O ile nie wszyscy mamy dar lekkiego pióra, o tyle używanie języka w mowie jest łatwe dla każdego… Czy aby na pewno?
Jednym z oblicz grudnia bez wątpienia jest dobroczynność. Całkiem naturalnie, niewymuszenie wpisuje się ona w klimat tego miesiąca. Bo to czas na zmiękczenie serc, na ukazanie swego ludzkiego oblicza. Choć raz w roku.
Okres świąteczny niesie pewną niespójność. Z jednej strony przez cały grudzień słyszymy o istocie spędzanego z rodziną czasu i o wartościach niematerialnych, takich jak dobroć, życzliwość, otwartość na bliźniego, z drugiej – nie potrafimy wyobrazić sobie Świąt Bożego Narodzenia bez materialnych prezentów, w dużej liczbie i pokaźnych, zwłaszcza, gdy chodzi o najmłodszych.
